วิธีการควบคุมเฟสเพลาลูกเบี้ยว

ที่ ผู้ควบคุมเฟสเพลาลูกเบี้ยว เป็นส่วนประกอบของระบบ VVT ที่ปรับเวลาวาล์วเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องยนต์ประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิงลดการปล่อยมลพิษและเพิ่มพลังงานและแรงบิด ระบบช่วยให้เพลาลูกเบี้ยวเปิดและปิดวาล์วไอดีและไอเสียในเวลาที่ต่างกันในแต่ละรอบลูกสูบจังหวะ การพัฒนาหรือ“ ก้าวหน้า” เพลาลูกเบี้ยวจะส่งผลให้วาล์วเปิดก่อนหน้านี้เพื่อประสิทธิภาพที่รุนแรงขึ้นในขณะที่ล่าช้าหรือ "ชะลอ" เพลาลูกเบี้ยวจะให้พลังงานมากขึ้นและการตอบสนองที่เร็วขึ้นที่รอบต่อนาทีที่สูงขึ้น

เพลาลูกเบี้ยวจะถูกควบคุมโดยระบบไฮดรอลิก ที่ใช้วาล์วโซลินอยด์เพื่อควบคุมการไหลของน้ำมันเพื่อล่วงหน้าชะลอหรือยึดตำแหน่งเพลาลูกเบี้ยว ECU (ชุดควบคุมเครื่องยนต์) คำนวณมุมเฟสระหว่างเพลาข้อเหวี่ยงและเพลาลูกเบี้ยวและสร้างสัญญาณการปรับความกว้างพัลส์ (PWM) เพื่อทำตามมุมเฟสที่ตั้งไว้ วาล์วควบคุมควบคุมการไหลของน้ำมันเพื่อล่วงหน้าหรือชะลอตำแหน่งเพลาลูกเบี้ยวตามมุมเฟสที่คำนวณได้ ECU ยังควบคุมการทำงานของเซ็นเซอร์ตำแหน่งเพลาลูกเบี้ยว

ระบบควบคุมเพลาลูกเบี้ยวไฮดรอลิกเพลาลูกเบี้ยวที่ทันสมัยได้รับการพัฒนาได้รับการพัฒนา ที่ช่วยให้การกระตุ้นของแอคทูเอเตอร์ไฮดรอลิกตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมอุณหภูมิของเหลวโดยไม่มีค่าใช้จ่ายและความซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการวัดโดยตรง ระบบควบคุมเหล่านี้ใช้วิธีการควบคุมแบบไฮบริดที่รวมการควบคุม Bang-Bang สำหรับข้อผิดพลาดตำแหน่งที่สำคัญด้วยการควบคุม PID สำหรับข้อผิดพลาดตำแหน่งที่ค่อนข้างเล็กและขั้นตอนการสอบเทียบออนไลน์เพื่อให้การตอบสนองที่แม่นยำและแม่นยำของเพลาลูกเบี้ยว

ตัวอย่างของระบบควบคุมดังกล่าวจะแสดงในรูปที่ 1. โดยทั่วไปชุดสัญญาณอินพุตจะถูกสุ่มตัวอย่างที่ขั้นตอนที่ 402 ซึ่งรวมถึงสัญญาณของประเภททั่วไปที่ระบุพารามิเตอร์การทำงานของเครื่องยนต์เช่นความเร็วเครื่องยนต์และสัญญาณ PCR และ PCA ของรูปที่ 1 ซึ่งรวมกันระบุตำแหน่งที่แท้จริงของเพลาลูกเบี้ยวที่สัมพันธ์กับเพลาข้อเหวี่ยง ตัวนับซึ่งเก็บไว้ในอุปกรณ์หน่วยความจำการเข้าถึงแบบสุ่มมาตรฐานของคอนโทรลเลอร์ 32 ของรูปที่ 1 เพิ่มขึ้นที่ขั้นตอนที่ 330 ซึ่งสอดคล้องกับแถบข้อผิดพลาด PID Retard และระบุจำนวนรอบของสัญญาณตำแหน่งจริง

หลังจากคำสั่งเริ่มต้น DCCMD ถูกส่งออกในขั้นตอนที่ 210 หากข้อผิดพลาดถูกกำหนดให้มีขนาดเพียงพอที่จะเกิน PID ควบคุม Deadband ดังนั้นตัวนับจะถูกรีเซ็ตในขั้นตอนต่อไป 212 คำสั่งรอบการทำงานที่ปรับแล้วจะถูกส่งออกในขั้นตอนที่ 214 เป็นคำสั่งปรับความกว้างพัลส์ PWM เพื่อสลับ 30 ของมะเดื่อ 1 และความล่าช้าประมาณ 150 มิลลิวินาทีถูกนำไปใช้กับคำสั่งซึ่งนำไปใช้กับแอคทูเอเตอร์ไฮดรอลิกเพื่อตอบสนองล่วงหน้าของเพลาลูกเบี้ยว

อีกทางเลือกหนึ่งระบบควบคุมเพลาลูกเบี้ยวสามารถออกแบบให้ทนต่อข้อผิดพลาดตำแหน่งที่หลากหลาย โดยใช้ฟิวชั่นเซ็นเซอร์กับตัวแก้ไขเป็นเซ็นเซอร์เพิ่มเติมและเพิ่มความละเอียดของล้อทริกเกอร์เพลาลูกเบี้ยวจากฟันสามซี่ถึงหกฟันหรือสูงกว่า วิธีการนี้ส่งผลให้ระยะเวลาการลดระยะเวลาลดลงอย่างมากเพื่อให้ถึงแบนด์วิดท์ควบคุมเป้าหมายที่ -2 degca และลดการใช้พลังงานอย่างมีนัยสำคัญกว่าเทคนิคฟิวชั่นเซ็นเซอร์ที่ใช้ฟันเพียงสามฟัน